آنگاه که لب به سخن می گشاییم از خود دلقکی می سازیم و آنگاه که لب فرو می بندیم غیر قابل تحمل می شویم
گمراه
و
سزاوار
بیغوله ی شعر و شراب را پیموده بودیم؛
طرح رازواره ای
بر لبانت شتک زد،
که خلوتی را
به خیالی آلودی.
Post a Comment
No comments:
Post a Comment