انسان گرگ ؛ انسان گرگ؛ انسان گرررگ...؛چند بار این کلمه را تکرار کنید.اگر لازم است بیشتر از چند بار. تا آنجا که از تمام معنی هایش تنها صدای دهشتناک رررررررر شنیده شود. بچلانیدش ؛ این ترکیب دوتایی را آنقدر بچلانید تا عصاره عصرهای جنگل را بنوشید. جنگل- جامعه ی نمونه ای باستانی. که ریشه دوانده توی تن جهان. بیشتر از همه ی جغرافیای روی نقشه. انسان گرگ یعنی همه ی تاریخ. تلاش نادیدنی ارگانیم، در رویش و زایش و کند و کاو و خورد و خوار. همان که انداواره ی فراکتالی پدیده ها ست و پدیدارها. انداواره ی فراکتالی تاریخ. که به سمت شمایلی ابدی پیش می رود. ریشه می دواند ، پیوند می خورد. زمان را انگار که سکونی است در می نوردد و می غرد. وحشت مداوم و یاس کشدار هستی و گاه شکوفایی شراروارش. گرچه نعره ررررررررررر پیچده است در گوش آسمان و جز نفرتی باقی نمی گذارد که خون عمر آدمی است آلود است سراسر خاک را. انسان گرگ، انسان گرگ... بار دیگر آنقدر زمزمه اش کن تا نعره اش را بشنوی!